Voorbijgangers
Bijna kan ik jullie aanraken:
vroege feestvierders die lachend vertrokken.
Was het nu al genoeg?
De hoofden vol dromen,
de ogen open en de monden
sprekend over ja, we gaan.
Liever zie ik jullie zo
dan als de meeuw in het zand
met gele poten uitgestrekt en slap.
De vleugels verfrommeld.